
تجربهی عبرت آموز اوکراین در کشتی سازی!!00 نظر

اوکراین در شمال دریای سیاه قرار دارد و روزگاری مهد کشتی سازی روسیه بوده است. به واسطه تجربهی بینظیر و زیرساخت های عالی این کشور در زمینه کشتی سازی و همچنین ناکارامد بودن این صنعت و عملا حذف شدن آن در عصر حاضر دنیا سوالیست که شاید ذهن بسیاری درگیر آن شده باشد.
این نقشهی کشور شوروی سابق است؛ این قسمت پایینی تنها ناحیهای است که پایین ترین عرض جغرافیایی در منطقه اروپا را داشته و میتوانستند برای صنعت کشتی سازی استقرار و ظرفیت سازی کنند و این قسمت همان اوکراین است و بقیه مناطق دریایی و مرزهای آبی آن که شامل سواحل شمالی بودند، عمدتا در فصلهای سرد دچار یخزدگی و سرما میشدند و قسمت های غیرآبی دیگر نیز به دلیل فاصلهی آنها از اروپا (به جهت تامین تجهیزات) مناسب کشتی سازی نبودند. در واقع مرز آبی با اوکراین به عنوان اخرین مرز اروپای شرقی، مقرون به صرفه ترین و بهترین ناحیه برای توسعه صنعت کشتی سازی کل کشور شوروی سابق بود.
تمرکز شوروی روی شهر نیکولایف بود، از همین رو در این شهر سه کارخانه بزرگ کشتی سازی بنا شده است و در گذشته حدود ۴۰ هزار نفر در این کارخانهها کار میکردند و این افراد تجربیات متعددی در زمینهی کشتی سازی کسب کردند؛ انواع کشتیهای تجاری و ناوبری و هر گونه دیگر از این صنعت را که نام ببرید، جزو محصولاتیست که حاصل تلاش این افراد بوده است.
اما امروزه این شهر با شرایطی مواجه است که کلیه صنایع و کارخانجات کشتی سازی در آن به طور کامل ورشکسته شدند و به انجام کارهای کوچکی چون ساخت یدک کشهای کوچک یا عمدتا کار تعمیرات روی آرودهاند و از آن ۴۰ هزار نفر، بیشتر از ۲۰۰-۳۰۰ نفر در این کارخانجات کار نمیکنند؛ ۴۰ هزار نفری(اعم از پیر و جوان) که در این کارخانه ها مشغول فعالیت بودند، اکنون در جای جای این شهرها مشغول دست فروشی یا کارهای غیرتخصصی هستند و تخصصشان تبدیل به قاب عکس یادگاری حسرتبرانگیز در قلبشان شده است. به هر صورت، زمانی که جویای علت این واقعه شوید، متوجه خواهید شد در سطح شهر افرادی که سابقه کار تخصصی در این صنعت را داشتند نظرات متفاوتی دارند. اما از بین این نظرات برخی نظرات وجود دارد که اکثریت به اتفاق روی آنها مشترک اند؛ و آن، اعتراف همه متخصصین حال حاضر در اوکراین، این است:
اوکراین، صنعت کشتی سازی خود را از دست داد چون «زنجیره تجهیزات خود را (پس از فروپاشی شوروی) از دست داد». لذا علیرقم هزینه نیروی انسانی بسیار پایین، برای تامین زنجیره تجهیزات خود دو مزیت هزینه و زمان را در بازار رقابتی امروز از دست داد.
بدین صورت: ۱- چند ماه اتلاف زمان برای سفارش تجهیز و رسیدن آن ۲- هزینه های اصلی و فرعی خرید تجهیزات (برای کشوری که تحریم نیست!)
از این رویداد به خوبی میتوان دریافت که اهمیت تامین تجهیزات توسط تولیدات داخلی کشورها تا چه میزان بر سرنوشت صنایعی چون کشتی سازی اهمیت دارد.
نظرات ( 0 )