رؤیای آمریکایی؛ نقش دانشجویان بین المللی در توسعه‌ آمریکا00 نظر

حمایت‌ها و امتیازهای دولت آمریکا برای ترغیب دانشجویان بین المللی برای جذب و خدمت به کشور آمریکا

 

بدون ‌شک یکی از علل پیشرفت کشور آمریکا در عرصه‌های مختلف را می‌توان به جنس مردمان تشکیل‌دهنده‌ جمعیت این کشور نوپا مربوط دانست. هم در دوران کشف این سرزمین توسط اروپاییان، عمده مهاجران به این سرزمین را افرادی شجاع و جسور تشکیل می‌دادند که به دنبال یافتن فرصت‌های جدید و ساختن دنیایی بهتر راهی سفر پرریسک به قاره‌ جدید می‌شدند و هم در دوره‌های بعدی، همیشه جاذبه‌هایی در این سرزمین ایجاد شده است که مردم زیادی از اقصی نقاط دنیا برای مهاجرت به این کشور ترغیب شده‌اند. این مهاجران عمدتا کسانی هستند که تمایل بیشتری به قبول ریسک دارند، افکار بلندپروازانه‌تری را دنبال می‌کنند و به دنبال ساختن دنیای بهتری برای خود هستند.

با مطالعه تاریخ توسعه‌ این کشور، در تمامی جهش‌هایی که کشور آمریکا در حوزه‌های اقتصادی، صنعتی و علمی شاهد بوده، مهاجران نقش بسیار پررنگی را ایفا کرده‌اند.

به ‌عنوان نمونه می‌توانیم به بررسی یکی از این جهش‌ها در فاصله زمانی ١٨٧٠ تا ١٩٠٠ که امروزه به دوران طلایی (Gilled Age) معروف شده است، بپردازیم. در طی این دوران آمریکا توانست از فضای بحران‌زده‌ بعد از جنگ‌های داخلی (۱۸۶۵ –۱۸۶١) فاصله گرفته و با عبور از اقتصاد وابسته کشاورزی به کشوری صنعتی تبدیل شود.

 

رؤیای آمریکایی، حمایت‌ها و امتیازهای دولت آمریکا برای ترغیب دانشجویان بین المللی برای جذب و خدمت 

اتفاقات و سیاست‌های مختلفی سبب موفقیت آمریکا در طول این دوران شده، اما بدون‌ شک یکی از مهم‌ترین آن‌ها استفاده مناسب از مهاجرانی بوده است که در همین دوران کشورشان را به مقصد آمریکا ترک کرده بودند.

به ‌منظور جلب ‌نظر مردم جهان برای مهاجرت به کشور آمریکا، حمایت‌های متعددی از مهاجران صورت گرفته و امتیازات گسترده‌ای به آن‌ها اعطا می‌شد. این مهاجران می‌توانستند در فعالیت‌های سیاسی این کشور مشارکت داشته باشند یا به ‌طور آزادانه اتحادیه‌هایی را تشکیل داده و به دفاع از حقوق خودشان بپردازند و نهایتا پس از طی یک دوران گذار، فرصت زندگی به ‌عنوان یک آمریکایی را پیدا کنند.

مجموعه سیاست‌های دولت آمریکا در کنار تبلیغات گسترده سبب ایجاد مفهومی تحت عنوان «رؤیای آمریکایی» شد. با شکل‌گیری این مفهوم، به مردم جهان القا می‌شد که هر کس به دنبال تحقق رؤیاهای دیرینه‌ خود و ایجاد یک زندگی بهتر است، می‌تواند آن را در آمریکا جست‌وجو کند.

در «دوران طلایی» سیل مهاجرت به این کشور به امید دستیابی به «رؤیای آمریکایی» بشدت افزایش یافت، تا جایی که از ٧۶ ‌میلیون نفر جمعیت آمریکا در‌ سال ١٩٠٠، بیش از ١٠‌میلیون نفر آن‌ها در همین دوران ٣٠ ساله به این کشور مهاجرت کرده بودند.

به ‌عنوان ‌مثال آلمانی‌هایی که پس از فروپاشی کنفدراسیون آلمان و وقوع انقلاب در این کشور آواره شده بودند، با مشاهده شرایط مساعد در آمریکا، برای مهاجرت به این کشور ترغیب شده و در همین دوره‌ ٣٠ ساله (١٩٠٠-١٨٧٠) قریب به ۴‌ میلیون نفر آلمانی به آمریکا مهاجرت کردند که در میان آن‌ها دانشمندان معروف، صنعت‌گران ماهر، تجار سرشناس و سرمایه‌داران متمولی نیز مشاهده می‌شدند. با استفاده از ظرفیت همین مهاجران، دولت آمریکا توانست به گسترش راه‌آهن در این کشور بپردازد و با توسعه صنایع مادر خود، اقتصادش را متحول و خود را به ‌عنوان یک کشور صنعتی به دنیا معرفی کند. امروزه نیز همچنان استفاده از مهاجران در این کشور جایگاه خاصی دارد و درحال حاضر به‌ طور رسمی بیش از ۴٧‌ میلیون مهاجر در این کشور ٣٢٠‌میلیون نفری حضور دارند که بخش اعظم آن‌ها به امید ارتقای جایگاه‌شان و برای دستیابی به سطح شهروندی در این کشور تلاش می‌کنند.

 

روایت بلیت‌های بخت آزمایی از زبان سینمای ایران

لاتاری یا همان بلیت بخت آزمایی طی سال‌های گذشته مورد توجه برخی از جوانان در ایران قرار گرفته است، آن گونه که محمدحسین مهدویان در سال ۱۳۹۶ در فیلمی به نام «لاتاری» به بخش‌های از معضلات پیش روی جوانان مشتاق به قبولی در بلیت بخت آزمایی می‌پردازد، در واقع داستان این فیلم به بخش‌هایی از زندگی دو جوان اشاره می‌کند که یک آرزوی مشترک به نام برنده شدن در بلیت لاتاری را دارند که بعد‌ها دختر این فیلم (نوشین) به خاطر کار ترجمه، به دبی مهاجرت می‌کند و پس ازمدتی نیز گرفتار باند‌های قاچاق شده و دست به خودکشی می‌زند.

این تنها بخشی از مشکلات عدیده برنده شدن در لاتاری آمریکا است که ممکن برای هر کسی اتفاق بیفتد کما اینکه بسیاری از مشتاقان این عرصه پایشان به دام قاچاقچیان جنسی نیز باز شده و از اهداف اصلی خود بازمانده‌اند.

 

تبلیغ دوباره لاتاری‌ها در خیابان‌های تهران!

علی رغم تبیین خطرات پیش روی جوانان مهاجر، اما همچنان پای برخی‌ها در میدان بلیت‌های بخت آزمایی باز است و جوانان کشور را به بهانه‌های مختلف مانند خروج از کشور برای زندگی رویایی در آمریکا فریب می‌دهند، موضوعی که از سال‌های گذشته در دستور کار آن‌ها بوده و همچنان در این عرصه قربانی می‌گیرند.

اما تا کنون از خود پرسیده‌اید؟

مفهومی تحت‌عنوان «رؤیای آمریکایی» و ترغیب نخبگان و افراد توانمند جهان در جهت مهاجرت به کشور آمریکا چگونه ایجاد شد؟ چرا سیاست‌های مهاجرت‌پذیری در ایران و نگاه ایرانیان به مقوله‌ مهاجرت عمدتا با «تهدید» قلمداد کردن این مقوله همراه بوده؟ این رویکرد چگونه به‌جای ایجاد «رؤیای ایرانی» در اذهان مردم منطقه‌ خاورمیانه و جهان «کابوس ایرانی» را ایجاد کرده است؟